Sene 1999, birçoklarımız gibi benim için de unutulmaz olacağı sonradan anlaşılacak bir gece yatağıma yattım. Sıcakta zor da olsa sonunda uykuya daldım. Kaçtı hatırlamıyorum, uzaklardan gelen bir tır sesi, tren sesi gibi garip, derin, giderek yükselen bir gürültüyle uyandım. Sarsıntı geldi sonra, 17 Ağustos… Biz çıktık dışarı ama yüzlerce, binlerce insan bir daha gün yüzü […]
bir dilim güneş
Malum, bu dünyada her şeyi en iyi bilenler çocuklarla gençler. Özellikle yaşam ve ölüm gibi en hayati konular doğuştan onların temel uzmanlık alanına giriyor. “Köftehor, bunca asırdır kim çözmeyi becermiş insan varlığının özünü de sen on beşinde buldun hayatın sihirli formülünü?” demeye kalksan cevap bile alamazsın, sadece uzun bir göz süzme, bir omuz silkme ve […]
onunki hayatsa
Küçük oturma odamın büyük camının önünde genç bir bitki azmanı var. Galiba pitos ailesinden, bir tahminim o. Yerini çok sevmiş bir çalı mı henüz gelişememiş bir ağaç mı ondan bile tam emin değilim. Ama neşeli bir tip ve yalnız kalmayı hiç sevmiyor, tek kesin bilgi o… Dallarını büyütüp pencereden içeriye uzatmaya çalışıyor bana doğru. Yan […]
beyaz zamanlar
Bembeyaz bir sabaha uyandım. Hatta önce tülün arasından gözüme takılan yoğun beyazlığa ilk bakışta inanamadım. O kadar ani ve öyle kalabalık gelmiş ki kar taneleri… Sevindim. Bir hediye almış gibi. Yumuşak adımlarıyla sessizce gelip her yeri el ele kaplayan bu minik şeyler hep bir ağızdan “Sürpriz!” diye neşeyle bağırmış gibi… Açtım perdeleri, geçtim karşısına bu […]
yoklar ülkesi, İstanbul şehri
Bazen yollar hep yokuş yukarı, Sanki şartmış gibi çatallı, tekinsiz, dolambaçlı Hep o takıldığım sokak taşları takılıyor gözüme, Mutsuz sokak köpekleri, susuz ve cılız, Mat renkli kuyrukları saklı, gözleri çapaklı… Madem yoruldum, bıraksam uğraşmayı, bıraksam bu sokakları Azıcık dursam mesela, soluklansam. Bir park bulsam. Ağaca dokunsam. Yok. Bir bank olsa. Biraz otursam. Yok. Bir avuç […]
yeni yıl mesajı
Neredeyse bir senedir, normalde hafta sonları mısır patlatıp seyretmeye giriştiğimiz distopya filmlerinden birinin içinde yaşıyoruz. Değişiklik olsun diye, ziyaretçi olarak kurmaca bir filmin setinde dolaşıyor falan değiliz, bilfiil kaotik gerçeğin içindeyiz. Hem de boğazımıza kadar! Senaryo olsa, amma da çok abartmışlar diye inanmayacağımız bir durumun içinde nefes alıyor, hatta buna alışıyor, “yeni gerçek bu, hocam” […]
kar duası ve ümit
Bazı insanların yağmur duasına çıkması gibi benim de kar duasına çıkasım var. Daha doğrusu kar duasına oturasım var. Farklı kültürlerde nasıl oluyor bilmiyorum ya da oluyor mu onu da bilmiyorum ama ben bu şahsi ritüeli şöyle tasarlıyorum: Evin en rahat pencere önü kanepesine oturulur. Tercihen bacaklar minderde toplanıp dizler kırılarak rahat bir pozisyona geçilir. Bu […]
varla yok arası
“Geçen sene pek de matah değildi, yeni gelen iyi olsa, ne iyi olur” diye ümit içinde karşıladığımız 2020 bütün gezegene yaka silktirdi! Herhalde bu eski koca yeryüzünde, üzerinde yaşayan her tür canlıyı aynı anda bu kadar derinlemesine etkileyen benzer bir durum yaşanmamıştı. Evet, bu konu da ne kadar şanslı nesillerden geldiğimizi gösteren sapasağlam bir kanıt […]