İlk anda kulağa güzide plaza Türkçesinin topluma gururla kazandırdığı terimlerden biri gibi geliyor belki. Ama hayır bu, onlardan değil. Bu, Türkçede tam karşılığını bulamadığım İngilizce bir fiil… Bence önemli de bir kavram çünkü fark etmeyi ve değiştirmeyi salık veriyor. Öğretildiğin ya da bildiğin yanlışsa, onu sakince yere bırak ve kendi doğrun doğrultusunda kendini en baştan eğit […]
ağlak ninni
Dizlerini karnına çekerek evin güneş gören köşesine kıvrıl; yola devam etmekte kararsız bir fetüs ya da yalnızlığına düşkün yaşlı bir kedi gibi… Sakin hareketlerle bir avuç dolusu adaçayını tutuştur, şeytanı sustur, verme ateşe evi! Kışın soğuğu yolda, ruhun parmakları şimdiden kaskatı, hele toprak… Üşür şimdi o, düşünme, nefes al, karartma o enseyi… Ha hatırlayıp ha […]
ahlak polisleri
Canım ülkemde, neyin uygun karşılanacağına ve neyin “tü kaka” edileceğine dair sınırlar kuşkuya yer bırakmayacak kadar net! Ve bunun getirdiği iki ilginç sonuç var: Birincisi, birçok insan bu kuralları ya da normları veya sınırlamaları, artık adına ne dersek diyelim, pek tutmuyor. Ve bu yüzden de beyaz yalanlardan çok daha karalarına, her renk ve tonda “alternatif […]
maç kaç kaç?
Bu kadar senelik medeniyet tarihine rağmen hala mutsuz bir çocukluk geçirenin içindeki boşluğu doldurabilecek bulutsu madde imal edilemedi. Göze ilk anda tezat gibi gelecek ama tüm oyunları çocuğunun mutluluğu üzerine kuran anne babaların evlatlarının yüzü de nedense pek gülmedi. Hepimiz hatırlıyoruzdur: Oyun sahası biz geldiğimizde hazırdı. Tarafımız, yerimiz belliydi. Öyle, “oynamak ister misin?” diye soran, […]
AKM ne demekti?
Bu yazıyı yazmayacaktım. “Geçti Bor’un pazarı” dedim kendime belki elli kere. “Önümüzdeki maçlara bakalım” filan da dedim. Ama galiba bazı şeylerin söylenmesi gerekiyor, anlaşılmasa ve umursanmasa bile. Tarih, resmi olmayanı tabii, kesin bir yerlere bir şeyleri not düşüyor! Ya da düşmüyorsa da kendi kaybediyor! Tınnnn! Bugün 8.500 yıllık bir şehirde doğan, orada büyüyen ve oraya […]
bedava yaşıyoruz!
Biz samuray kılıçlarını, palaları, kamaları filmlerde görürdük eskiden. Şimdi giderek normalleşip günlük hayatın parçası oluyorlar. Neredeyse çorap ya da ne bileyim tıraş bıçağı, cezve gibi sıradan eşyalar olacaklar bu gidişle… Ne acı ki… Artık “yolda yürürken arkadan bana da ölene kadar bıçak saplarlar mı?” korkusuyla çıkıyoruz sokağa. “Boğazımı boydan boya keserler mi kamayla aniden yaklaşıp […]
AyKadın
Başımda üç beş tane beyaz saç var. Bazıları “Hocam biz buraya ne ara geldik?” diye soran gözlerle kaçamak bakışlar atıyor birbirine! Daha hiç konuşmadılar! Biri, ki sanırım onda güya çaktırmadığı bir yükseklik korkusu var, ayaklanıp kafanın ucundan etrafa bakmaya niyetlendi. Yukarıdan çevresine bakınıp nerede olduğunu kestirecek ya uyanık! Bir iki kalktı, dolandı, esniyor gibi yaptı. […]
haftasonu beş gün olsun
Hayatımızdan memnun muyuz? Nasıl anlarız? Gün bittiyse ama o günü hiç yaşamamışız, dahası o günden hiç tat almamışız gibi hissediyorsak… Ne kadar yorgun hatta tükenmiş de olsak bir gün daha yaşamadan yaşlanmayı hazmedip uykuya dalamıyorsak bir türlü… Ya da kalktığımız andan itibaren içeride gizlice tekrarlanan bir “akşam olsa da yatsak” mottosuyla, ancak bir robot canlılığıyla […]
uyusun da…
Uykunun kolları ne zaman sonuna kadar açılır? Beden yorulduğunda… Zihin daraldığında… En çok da “bugünlük bu kadar” demek olan, geç gölgeler uzadığında… Ve ne zaman teslimiyetle bırakırız kendimizi uykunun kollarına? Güvende olduğumuza inandığımız anlarda… Ya da tükendiğimiz için başka çaremiz kalmadığı zamanlarda… Filmlerde, hikayelerde sıkça karşımıza çıkar yolculuklar… Kahramanımız ve arkadaşları yola çıkarlar, dere tepe […]
inadına pıt!
İhtimal ki “arpası fazla gelmek” ifadesi, bu lafın anlamını bilmeyenleri bir anlığına duraksatıyor! “Nasıl yani?” diye düşündürtüyor: “Çok bira içen biri mi yani? Alkolik ya da sarhoş gezen mi?” veya “Bira göbeği olan bir kişi mi?” Süre doldu ve yanıt “e) hiçbiri”! Şimdi de gelelim “yeme de yanında yat” bir besinimiz olan arpanın faydalarına: Çocukluğumda pek […]