Sene 1999, birçoklarımız gibi benim için de unutulmaz olacağı sonradan anlaşılacak bir gece yatağıma yattım. Sıcakta zor da olsa sonunda uykuya daldım. Kaçtı hatırlamıyorum, uzaklardan gelen bir tır sesi, tren sesi gibi garip, derin, giderek yükselen bir gürültüyle uyandım. Sarsıntı geldi sonra, 17 Ağustos… Biz çıktık dışarı ama yüzlerce, binlerce insan bir daha gün yüzü […]
onunki hayatsa
Küçük oturma odamın büyük camının önünde genç bir bitki azmanı var. Galiba pitos ailesinden, bir tahminim o. Yerini çok sevmiş bir çalı mı henüz gelişememiş bir ağaç mı ondan bile tam emin değilim. Ama neşeli bir tip ve yalnız kalmayı hiç sevmiyor, tek kesin bilgi o… Dallarını büyütüp pencereden içeriye uzatmaya çalışıyor bana doğru. Yan […]
kar duası ve ümit
Bazı insanların yağmur duasına çıkması gibi benim de kar duasına çıkasım var. Daha doğrusu kar duasına oturasım var. Farklı kültürlerde nasıl oluyor bilmiyorum ya da oluyor mu onu da bilmiyorum ama ben bu şahsi ritüeli şöyle tasarlıyorum: Evin en rahat pencere önü kanepesine oturulur. Tercihen bacaklar minderde toplanıp dizler kırılarak rahat bir pozisyona geçilir. Bu […]
varla yok arası
“Geçen sene pek de matah değildi, yeni gelen iyi olsa, ne iyi olur” diye ümit içinde karşıladığımız 2020 bütün gezegene yaka silktirdi! Herhalde bu eski koca yeryüzünde, üzerinde yaşayan her tür canlıyı aynı anda bu kadar derinlemesine etkileyen benzer bir durum yaşanmamıştı. Evet, bu konu da ne kadar şanslı nesillerden geldiğimizi gösteren sapasağlam bir kanıt […]
ihtiyaçlar piramidi derken?
Ah Maslow, vah Maslow! Gözümüzü açarak iyice ömrümüzü yedin Maslow! Hayır, zaten durumu birebir yaşıyoruz elimiz mahkûm, günün her saati, saatin her saniyesi! Bari piramitteki yerimizin adını bilmeden yaşasaydık, değil mi? Şaka bir yana, tevekkeli değil, sosyal bilim okuyan herkes sosyal bilimci olamıyor! Teslim etmek gerek. Gerçekten anlamış insanın içindeki toplumu ve toplumun içindeki insanı: […]