Bugün de güneşli bir köşe bulduğuna şükrederek, yukarıdan uzanıp onu şefkatle kucaklayan sarıya sığındı, kalp burunlu sarman kedi.
Ne mutlu sana, sıcacıksın ve keyfin yerinde şimdi!
Oysa bilsen, böyle dertsizce gerinebilmek, yaşamla uyum içinde yuvarlanıp gidebilmek için neler vermezdim!
Hep diken üstünde oturan… Tüyleri diken diken… Postunun derdinde… Kedi değil, ben!
Hâlbuki çoktan kabul edebilirdim: Üstünü açınca örteni olmuyor insanın başında her zaman. Çocuk değiliz ya! Gözler her sabah ait hissedilen yerde açılmıyor. Hayat bu!
Halbuki çoktan kabul edip rahatladı etraftaki yaşıtlar, dünyadaki milyonlar… Yürek kaldırmayacak neleri sineye çektiler: Mesela bazı gözler, sokak çocuğu ya da dilenci görünce aniden görmez oluyor. Bu bir mucize olmalı!
Acı acı ağlayan, işkence edilmiş köpeği duymayan çok kulak var! Al sana bir mucize daha!
Herhangi bir apartmanda yan dairede atılan kadın çığlıklarını, havada uçan küfürleri, sandalyeleri, sehpaları duyan bilen gören kimse tarihte görülmedi. Mucizenin en hası!
Hiçbir hasta, hastane odası yerine hastane kapısında uyumadı bu dünyada. Açlıktan ölen tek bir bebek olmadı. Bedenini ona sormadan aldılar diye kahrından kaskatı kesilmedi hiçbir genç kadın. Hiçbir yaşlı insan, üstüne sinmiş kokusundan ve açlıktan öğürerek yalnızlığa uyanmadı.
Zaten çalışan herkes çalışmaktan, üretmekten, topluma ve ekonomiye katkı sunmaktan pek memnun… Onlar çalışır ve karşılığında hakkını fazlasıyla alırken her yaştan çocukları da işini aşkla yapan mahir öğretmenlere emanet. Al sana bir mucize daha. Bugün zaten on numara! Yarın da şimdiden harika!
İdeal bir dünya düzeni! Ne kadar adil ve insani! Yaşasın!
Kötü şaka bir yana. Ne yapsın insanlar? Kaç el var güvenip tutabilecekleri? Peki, kaç kişide yel değirmenlerine savaş açacak büyüklükte yürek var? Kaçımızın tuzu kuru, kaçımızın vicdanı?
İnanılır gibi değil ama bu dünyada hala gören, duyan, hissedenler de var. Kendi hatalarından ve dostlarının kazıklarından alınacak ders insanlığa dair ümidi kesmekse o derse “üstü kalsın” demeyi başaranlar da var. Derisi yansa da kanasa da sürtünse de kararsa da kalınlaşmayan var aramızda. Bıze ne mutlu ki derileri kalınlaşmadığı için yürekleri de kartlaşmıyor.
Bana sorarsan dünya, bu çocuk kalpliler, yaşamını iyilikle karanlar ve tabii umudun canlı birer temsili olan bebekler için hala dönmeye zahmet ediyor.
“mucize mi ararsın, bini bir para” üzerine 0 görüş