söz bitti (mi)

Biliyorum, bazen kelimeler yetmiyor. İfade edilmek isteneni anlatacak şekilde anlamlı bir sıraya konamıyor sözcükler. Söylenebilenler, söylenmek istenenin yanından bile geçemiyor. Derler ya, kelimeler kifayetsiz kalıyor. 

Ve yine biliyorum ki bir durumu anlayabilmek için, onu kabullenebilmek için, bu kötü bir durumsa onu hazmedip düzeltmeye yönelik bir adım atabilmek için bir durup nefeslenmek gerekiyor.

Ama yine de! Çok rica etsem “sözün bittiği yerdeyiz” sözü bitebilir mi hemen? Öyle azalarak falan değil, derhal, aniden! Çünkü birileri durumun vahametini anlatmak için “sözün bittiği yerdeyiz” diye dursun daha vahim başka bir şey çıkıp geliyor kaynamaktan bıkmayan cehennem çukurlarından. 

Feci bir şey oluyor, yürekler ağza geliyor. Fırsat bu fırsat, hemen kalkıp tekrarlamaya başlıyor birileri:  “Sözün bittiği yerdeyiz!”

“Söz bitti!”

İnanılır gibi değil: Kötülük nasıl da gerilim filmlerindeki ne olduğu belli olmayan kara sıvı gibi sızıyor evlere, sokaklara. İnatla yayılıyor başka başka şehirlere, kasabalara, şehirlere ve giderek daha çok ana. Bir o tekinsiz müzik eksik arka planda!

Zaten güç için, para için, her şeyin dahası için savaşanlar herkesin malumu, bitmez anlata anlata. Ama toplumun kendisi de çürüyor içten içe. Gün ortasında, herkesin arasında kadınların gırtlaklarını kesiyor onları güya seven adamlar! Çocuklar çöpte az bozulmuş iki hıyar buldu diye sevinip karınlarını doyuracak olmanın gururuyla annesine koşuyor! Zevk için hayvanları kesip biçip delik deşik bırakıyor ruhunu aklıyla birlikte kaybetmiş birileri… 

Anlatmaya kalksak saymakla bitmez ki… Ne yazık ki… Ve aslına bakılırsa o kadar uzun bir süredir sözün bittiği yerde yaşıyoruz ki… Bu söz işe yarasa kelimelerin, kavramların çoktan susması; dillerin, klavyelerin hepten lâl olması beklenirdi. Ama hayır efendim, car car tam gaz!

Hayır, sözün bittiği yerde değiliz, olmayalım! Söz biterse ümit de bitmiş demektir. Madem öyle, herkes ışıkları kapatsın, yatıp uyuyalım. 

Ya da sazı sözü elimize alıp daha umutlu sözcüklerle daha olumlu cümleler kurmaya, kurduğumuz cümlelere tüm iyileri katmaya çalışalım. Karanlık bir filmin içinde yaşasak da aydınlık bir masala olan inancımızı sağlam tutalım.

Bir süre önce can dostum, “yazsana” dedi yine; “yine yazsana!” Her şey öyle başladı zaten...
Yazı oluşturuldu 257

söz bitti (mi)” üzerine 0 görüş

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Aramak istediğinizi üstte yazmaya başlayın ve aramak için enter tuşuna basın. İptal için ESC tuşuna basın.

Üste dön