duran zaman: babam

Babamın cenazesindeyiz, avluda.

Gözüm hep gelenlerde, kapıda…

Nedenini anlamamla tüylerimin ayaklanması bir oldu.

Beklediğim kişi babacığımdı, çocuk kalbim o an durdu!

melek heykeli

Bir süre önce can dostum, “yazsana” dedi yine; “yine yazsana!” Her şey öyle başladı zaten...
Yazı oluşturuldu 240

duran zaman: babam” üzerine 2 görüş

Bir yanıt yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Aramak istediğinizi üstte yazmaya başlayın ve aramak için enter tuşuna basın. İptal için ESC tuşuna basın.

Üste dön
%d